Η Βιολέτα γύρισε σπίτι της, κοιμήθηκε και το επόμενο πρωί κάλεσε την courier . ΄Εκανε πακέτο την αυθεντική τσάντα Louis Vuitton που της είχε χαρίσει η Φαίη για τα γενέθλιά της για να την επιστρέψει στην πρώην καλύτερή της φίλη. Τόνισε στον υπάλληλο της courier ότι ήθελε να επιδοθεί το δέμα στην παραλήπτρια σήμερα κι ας ήταν το κόστος μεγαλύτερο. Εκείνη θα κρατούσε την τσάντα «μαϊμού» του καινούργιου της φίλου από το Μπουρούντι. Θα επέστρεφε και το φάκελο με τα τρεις χιλιάδες ευρώ που προορίζονταν για τα γενέθλιά του Μάρκου, αλλά η courier δε μετέφερε μετρητά. Αποφάσισε να τα δώσει στον ιερέα για την ανύπαντρη μητέρα με τα δίδυμα. Δεν ήθελε τίποτα από τη Φαίη.

Αφού τελείωσε με το νεαρό από την courier, που ήρθε πολύ γρήγορα και παρέλαβε το πακέτο με την τσάντα, αποφάσισε να συνεχίσει το διάβασμα του βιβλίου για τον Τεκτονισμό. Δε θα έμενε πίσω στη δουλειά της για τα καμώματα της Φαίη.

NEC PRODITOR NEC PRODITUS INNOCENS FORET (ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΔΟΘΕΙΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ) έκανε σύνδεση ο άγνωστος συγγραφέας με τον τριακοστό βαθμό περνώντας στον τριακοστό πρώτο. Και δε μπορεί να είναι αθώοι γιατί και οι δύο υποστηρίζουν με πάθος τις πεποιθήσεις τους. Κάθε πεποίθηση είναι απολύτως υποκειμενική και κάθε προσπάθεια επιβολής της πάνω σε άλλους ανθρώπους συνιστά σφάλμα εκ προοιμίου.

Στη Βιολέτα, αρχικά, δεν άρεσε αυτή η ιδέα, αφού θεωρούσε τον εαυτό της προδομένο και αδικημένο από την καλύτερή της φίλη. Από όλους τους άντρες που κυκλοφορούσαν σ’ αυτό τον κόσμο η Φαίη διάλεξε το Θανάση, ενώ ήξερε ότι η Βιολέτα τον περίμενε δώδεκα χρόνια να γυρίσει κοντά της. Η Βιολέτα θεωρούσε τον εαυτό της αθώο για ότι είχε συμβεί και τη Φαίη απολύτως ένοχη και χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

Οι βαθμοί μετά τον τριακοστό ονομάζονται διοικητικοί. Στον τριακοστό πρώτο βαθμό, ο Φιλόσοφος Δικαστής, Μεγάλος Άγνωστος Ταξιάρχης αποτελεί ένα είδος μαθητείας για τον ιππότη Καδώς, η επιτυχημένη έκβαση της οποίας θα του επιτρέψει να προχωρήσει στους επόμενους βαθμούς. Ο Φιλόσοφος Δικαστής δεν κυριαρχεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων επειδή τον φοβούνται, αλλά επειδή τον σέβονται. Ο σεβασμός των άλλων για τις αρετές μας είναι κάτι που δύσκολα κερδίζεται. Η αναγνώριση της δικαιοσύνης, της σοφίας, της αλήθειας και του λόγου που οφείλει να κατέχει ο Φιλόσοφος Δικαστής είναι το ζητούμενο.

Ο Φιλόσοφος Δικαστής οφείλει να αδιαφορεί για την εύνοια των ισχυρών προς το πρόσωπό του και τα ατομικά οφέλη που μπορεί να προσκομίσει και να υπερασπίζει - ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του - την αναγέννηση μιας κοινωνίας βασισμένης στην ελευθερία και τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών. Η καταστροφή της δεισιδαιμονίας που κρατά τον άνθρωπο στο σκοτάδι και η πάλη κατά των σφετεριστών της ελευθερίας του πολίτη βρίσκονται στο στόχαστρο του Φιλόσοφου Δικαστή.

Ως δικαστής οφείλει να εξετάζει με μεγάλη προσοχή όλες τις υποθέσεις και να λαμβάνει υπ’ όψιν όλα τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών πριν εκδώσει οποιαδήποτε απόφαση. Το 1826 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ ένα φυλλάδιο με τίτλο «Ερμηνεία της Μασονίας». Συντάκτης του ο δημοσιογράφος Ουίλλιαμ Μόργκαν ο οποίος μυήθηκε σε τεκτονική στοά, με σκοπό να μάθει και να αποκαλύψει στο ευρύ κοινό τα μυστικά του Τεκτονισμού. Κάποιοι τέκτονες, μέλη της στοάς του Λότσεστερ, δε συγχώρεσαν αυτή τη συμπεριφορά, τον απήγαγαν και τον σκότωσαν.

΄Αξιζε να πληρώσει ο Μόργκαν με τη ζωή του τη φιλοδοξία και την επιορκία του; Όχι, απάντησαν σαράντα πέντε χιλιάδες τέκτονες οι οποίοι αποχώρησαν μαζικά από τις στοές του Νέου Κόσμου περιορίζοντας τον αριθμό των ενεργών τεκτόνων σε πέντε χιλιάδες. Τα αφοσιωμένα στο γράμμα και όχι στην ουσία του τεκτονισμού μέλη της στοάς του Λότσεστερ καταδίκασαν σε θάνατο το δημοσιογράφο, ενώ η περιφρόνηση και η αδιαφορία αποτελούν τη χειρότερη τιμωρία για έναν επίορκο. Βέβαια η ζωή μας δεν αλλάζει με όρκους, όσο έντιμος και ειλικρινής κι αν είναι κάποιος την στιγμή που ορκίζεται. Η ζωή αλλάζει με επίγνωση. ΄Οταν κανείς καταλάβει ότι κάτι είναι λάθος οφείλει να κάνει το σωστό. Καμιά άλλη πειθαρχία ή καταναγκασμός δε χρειάζεται. Ουσιαστικά , αυτός που ορκίζεται, ορκίζεται στον ίδιο του τον εαυτό, στη συνείδησή του. Γι’ αυτό θα δώσουμε δίκιο σε όλους όσους προτείνουν την κατάργηση του όρκου στα δικαστήρια, στη Βουλή ή στο Θεό τον ίδιο. Ο όρκος δεν πρέπει να αποτελεί μια θεατρική παράσταση μπροστά σε άλλους ανθρώπους, αλλά μια προσωπική και εσωτερική διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντος όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς. Φυσικά, στη σημερινή εποχή, όλα τα «μυστικά της μασονίας» κυκλοφορούν ελεύθερα και ο καθένας μπορεί να τα πληροφορηθεί. Η εσωτερική ερμηνεία τους όμως και η δυνατότητα εφαρμογής τους στην καθημερινή ζωή με σκοπό την προσωπική μας βελτίωση και κατ’ επέκταση τη βελτίωση της ανθρωπότητας, θα απασχολεί πάντα αντικείμενο έρευνας και συζητήσεων.

Ο Φιλόσοφος Δικαστής είναι επιεικής, προσπαθεί να κατανοήσει την αδύναμη ανθρώπινη φύση και δε λαμβάνει υπ’ όψιν του αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας που μπορεί να τρέφει για τον κατηγορούμενο. Σε καμιά περίπτωση η τιμωρία του κατηγορουμένου δεν πρέπει να εμπεριέχει αισθήματα εκδίκησης. Η οποιαδήποτε ποινή πρέπει να λειτουργεί ως μέσον βελτίωσης της συμπεριφοράς του ενόχου και όχι ως τιμωρία. Γι’ αυτό οι τέκτονες τάσσονται ομόφωνα υπέρ της κατάργησης της εσχάτης των ποινών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Το χτύπημα του τηλεφώνου διέκοψε τη Βιολέτα από την ανάγνωση του βιβλίου. ΄Ηταν η Φαίη αγχωμένη που την παρακάλεσε να την ακούσει και να μην κλείσει το τηλέφωνο. Η Βιολέτα, εμφανώς επηρεασμένη από αυτά που διάβασε για τον τριακοστό πρώτο βαθμό αποφάσισε ν’ ακούσει τις εξηγήσεις της κατηγορουμένης πριν βγάλει τα τελικά συμπεράσματα. Η Φαίη ζήτησε ν’ ανέβει στο διαμέρισμα της Βιολέτας.

-Που είσαι; απόρησε η Βιολέτα

-Στην είσοδο της πολυκατοικίας σου! ΄Ανοιξέ μου!

Η Φαίη τηλεφωνούσε από το κινητό της, αλλά η Βιολέτα δεν είχε αναγνώριση κλήσεων. Πάτησε το κουμπί για ν’ ανοίξει την εξώπορτα της πολυκατοικίας και ύστερα άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματός της για να περιμένει την επισκέπτρια. Είδε μια Φαίη αγνώριστη, με τα σημάδια της αϋπνίας να διαγράφονται έντονα στο εντελώς αμακιγιάριστο πρόσωπό της. ΄Ηταν ολοφάνερο ότι είχε περάσει μια πολύ δύσκολη νύχτα, δυσκολότερη από της Βιολέτας. Η Φαίη κρατούσε ένα καλάθι με εκλεκτής ποιότητας πράσινο τσάι και μια μεγάλη ποικιλία από λαχταριστά βουτήματα, δώρο για τη φίλη της. Κρατούσε επίσης το πακέτο με την αυθεντική Louis Vuitton τσάντα που της είχε επιστρέψει η Βιολέτα.

Η Φαίη άφησε το πακέτο με την τσάντα σε μια από τις πολυθρόνες του σαλονιού και κατευθύνθηκε στην κουζίνα κρατώντας το καλάθι.

-Θα ετοιμάσω τσάι και για τις δυο μας!

Η Βιολέτα παρακολουθούσε σιωπηλή τη φίλη της να ανοίγει τα ντουλάπια και να ετοιμάζει το τσάι. Η Φαίη ήξερε καλά τα κατατόπια του σπιτιού. ΄Εβαλε μια χορταστική ποικιλία από βουτήματα σ’ ένα πιάτο, πήρε το δίσκο και κατευθύνθηκε στο σαλόνι. Η Βιολέτα την ακολούθησε.

- Νομίζω ότι και οι δύο χρειαζόμαστε λίγο τσάι, να χαλαρώσουμε!

Η Βιολέτα θυμήθηκε ένα βιβλίο που είχε διαβάσει πριν από πολλά χρόνια και της είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Ο τίτλος ήταν «Ζεν και η τέχνη του τσαγιού». Οι διάφορες παραδοσιακές τελετουργίες του τσαγιού, κυρίως στην Ιαπωνία, ήταν χρονοβόρες και είχαν σκοπό να εξαγνίσουν και να καθαρίσουν όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα. Η Βιολέτα εξακολουθούσε να σωπαίνει και η Φαίη πήρε το λόγο.

-΄Εκανα πολλά λάθη στη ζωή μου! Για την ακρίβεια, μπορώ να χαρακτηρίσω τη ζωή μου μέχρι σήμερα, σαν ένα τεράστιο λάθος.

-Γιατί το λες αυτό; Είχες πάντα ότι ήθελες!

-Υλικά αγαθά, ναι! Χάρη στο γάμο μου με τον παππού είχα ότι μπορεί να επιθυμήσει ένα υπερφίαλο θηλυκό! Πολυτελές σπίτι, αυτοκίνητα, ρούχα, κοσμήματα, ταξίδια……………….

-Πάντα ονειρευόσουν τη μεγάλη ζωή. Από τότε που γνωριστήκαμε.

-Νόμιζα ότι αυτή η ζωή θα μ’ έκανε ευτυχισμένη! Κοίταξέ με τώρα! Μοιάζω με την προσωποποίηση της ευτυχίας;

-Η ευτυχία είναι μια ουτοπία! Μεγαλώσαμε πια…… και το μάθαμε το μυστικό!

- Η ηρεμία όμως δεν είναι ουτοπία. Να κοιμάσαι καλά τα βράδια……

-Θέλεις να πεις ότι δεν κοιμάσαι καλά τα βράδια;

-Κοιμάμαι με ηρεμιστικά. Εδώ και πολλά χρόνια!

-Δε μου το είχες πει αυτό.

-Τι να σου πω! Ότι μετάνιωσα για το γάμο μου με τον παππού; Αλλά δε μπορούσα να ζητήσω διαζύγιο, γιατί ένοιωθα τύψεις που διέλυσα την οικογένειά του;

-΄Εκανες τη ζωή σου, όμως! Είχες τις περιπέτειές σου κατά καιρούς!

- Καθαρά σαρκικές επαφές είχα! Κανένας από τους εραστές μου δε με κάλυψε συναισθηματικά.

-Ούτε ο ΄Αρης; ΄Ησουν έτοιμη να εγκαταλείψεις τον παππού για χάρη του.

-Πάνω στην απελπισία μου! Δεν άντεχα άλλο τη ζωή με το μακαρίτη!

- Κι ο Θανάσης; Τι ρόλο παίζει ο Θανάσης σ’ αυτή την ιστορία ανεκπλήρωτης συναισθηματικής κάλυψης;

- Το Θανάση, δεν τον είχα προσέξει ποτέ σαν άντρα, στο ορκίζομαι. Στην αρχή ήταν ο κουμπάρος μου, ο άντρας της καλύτερής μου φίλης. Ύστερα έγινε ο άντρας που πρόδωσε και πλήγωσε την καλύτερή μου φίλη. Υπέφερα κι εγώ μαζί σου δώδεκα χρόνια που τον περίμενες να γυρίσει κοντά σου. Υπέφερα γιατί αρνιόσουν να καταλάβεις ότι ο Θανάσης δε θα γύριζε ποτέ σε σένα, Βιολέτα. Υπέφερα όταν σ’ έβλεπα ν’ αφήνεις τα χρόνια να περνούν κι εσύ να μην αντιδράς, να μην κάνεις απολύτως καμιά προσπάθεια να προχωρήσεις μπροστά!

-Ήταν επιλογή μου!

-Το ξέρω! Τι μπορούμε τελικά να κάνουμε για τις λανθασμένες επιλογές των φίλων μας;

-Τίποτα……..είναι τα μαθήματα που πρέπει κανείς να πάρει στη ζωή του…………..

-Όλοι πήραμε τα μαθήματά μας, Βιολέτα. Κι εσύ κι εγώ κι ο Θανάσης.

Η Βιολέτα τέλειωσε το τσάι της και γέμισε ξανά το φλιτζάνι από την τσαγιέρα. Η Φαίη δεν είχε καν αγγίξει το δικό της.

-Συνέχισε………πες μου για το Θανάση.

-Όπως ξέρεις συναντηθήκαμε για να πάρω πληροφορίες για τη δημοσιογράφο που τα ξανάφτιαξε με τον ΄Αρη! Εκεί που μιλούσαμε, κατάλαβα ότι δε μ’ ενδιέφερε πια ούτε η δημοσιογράφος ούτε ο ΄Αρης. Δεν υπήρχε παρά μόνον ο Θανάσης στον κόσμο!

Η Βιολέτα δε μπόρεσε να συγκρατήσει ένα ειρωνικό γέλιο.

-Μη με κοροϊδεύεις, σε παρακαλώ. Όλες αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα ότι αν δεν είχες συναντήσει εσύ πρώτη το Θανάση, αλλά εγώ, τώρα τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.

-Θα είχατε παντρευτεί και θα ζούσατε εσείς καλά κι εμείς καλύτερα!

-Βιολέτα, το ξέρεις ότι δεν ταίριαζες με το Θανάση. Εκείνος είναι κοινωνικός, του αρέσει η κοσμική ζωή όπως και σε μένα. Εσύ είσαι μια διανοούμενη που λατρεύει την ησυχία και το διάβασμα. Ο Θανάσης δεν ήθελε να κάνει παιδιά όπως κι εγώ, άσχετα αν το μετανιώσω στα γεράματα όπως λες. Και οι δύο ξοδευτήκαμε σε περιπέτειες με πολύ νεώτερους συντρόφους, αλλά δεν πειράζει, εμπειρίες ήταν κι αυτές. Τώρα ξέρουμε κι οι δυο τι θέλουμε από τη ζωή.

-Να υποθέσω ότι θέλετε ο ένας τον άλλον!

-Ακριβώς! Βιολέτα, άφησέ μας να το ζήσουμε χωρίς ενοχές. Σε παρακαλώ. Αν κάνουμε λάθος θα το πληρώσουμε. Εμείς οι ίδιοι θα το πληρώσουμε ακριβά.

-Δεν το πιστεύω ότι ζητάς την ευχή μου!

- Είσαι η καλύτερή μου φίλη, το ξέρεις. Η αδελφή που ποτέ δεν είχα. Είμαστε μια ζωή μαζί. Δε θέλω να σε χάσω.

Η Βιολέτα ήπιε μια γουλιά από το δεύτερο φλιτζάνι τσάι. Ακολούθησε σιωπή για λίγο. ΄Υστερα η Βιολέτα κοίταξε τη Φαίη κατάματα.

-Ούτε εγώ θέλω να σε χάσω, Φαίη.

-Δε μου κρατάς κακία;

Η Βιολέτα κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Στο κάτω – κάτω ο Θανάσης προτίμησε τελικά μια γυναίκα στην ίδια ηλικία με τη Βιολέτα. Και μάλιστα δύο μήνες μεγαλύτερη. ΄Ηταν κι αυτό μια δικαίωση.

Η Βιολέτα βρέθηκε πάλι με δύο τσάντες Louis Vuitton. Την αυθεντική και τη «μαϊμού». Αποφάσισε να τις κρατά εναλλάξ σε κάθε της έξοδο για να τιμά και τους δύο φίλους της. Τη Φαίη και τον Ζαν – Μαρί από το Μπουρούντι. Σήμερα θα έπαιρνε μαζί της την αυθεντική. Θα πήγαινε σινεμά με το Στέλιο στα Village Cinemas στο The Mall. Ο Στέλιος πέρασε και την πήρε με το αυτοκίνητό του. Είχε κλείσει θέσεις στην Gold Class. Απόλαυσαν μια ρομαντική αμερικάνικη κομεντί στην πολυτελή πριβέ αίθουσα. Η Βιολέτα είχε ανάγκη να ξεσκάσει λίγο μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Όταν τελείωσε η προβολή, ο Στέλιος πρότεινε να πάνε σπίτι του και να παραγγείλουν κινέζικο φαγητό. Η Βιολέτα δέχθηκε μ’ ενθουσιασμό. Είχε πολύ καιρό να φάει κινέζικο φαγητό.

Σούπα wonton, dumpling, spring rolls, ψητή πάπια Πεκίνου και τηγανητή μπανάνα με σοκολάτα για επιδόρπιο αποτέλεσαν ένα υπέροχο δείπνο. Η Βιολέτα, ασυναίσθητα, είχε πάψει να μετράει τις θερμίδες, αφού το βλέμμα του Στέλιου την επιβεβαίωνε συνεχώς σαν γυναίκα. Διηγήθηκε στο Στέλιο τη συνάντησή της με τη Φαίη και την άφεση αμαρτιών που έδωσε σ’ εκείνη και τον πρώην σύζυγό της. Η Βιολέτα θεωρούσε επιτέλους το Θανάση ως πρώην σύζυγο. Και αυτή η σκέψη δεν της προκαλούσε πια κανένα πόνο. Ο Στέλιος δεν έκανε καμιά προσπάθεια να κρύψει την ικανοποίησή του για την εξέλιξη της ιστορίας. Τα αισθήματά του για τη Βιολέτα γίνονταν όλο και πιο δυνατά..

Η Βιολέτα κοιμήθηκε με το Στέλιο εκείνο το βράδυ. Χωρίς αμφιβολίες και επιφυλάξεις αυτή τη φορά.

ΕΠΟΜΕΝΟ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31. ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ, ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ

33 - ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΥΤΡΑ