Ως πότε

Γεώργιος Βελλιανίτης

ΠΟΙΗΜΑΤA

ΩΣ ΠΟΤΕ

Στενάζει η μάννα

νάβρει το ψωμί

να δώσει στο παιδί.

Ας είναι! Ας είναι!

Ας είναι υπομονή.

Ας είναι! Ας είναι!

Ας είναι υπομονή.

Κουράζετ’ ο πατέρας

Εργάζεται σκληρά.

Μα προκοπή καμμία!

Καμμία! Καμμία!

Ας είναι! Ας είναι!

Ας είναι υπομονή.

Ας είναι! Ας είναι!

Ας είναι υπομονή.

΄Ιδια πάντα η ρουτίνα.

Κούραση χωρίς ελπίδα.

Μόνο το πικρό ψωμί,

Πικρό ψωμί, πικρό ψωμί.

Μα ως πότε! Ως πότε!

Μα ως πότε, ως πότε

ως πότε υπομονή,

μα ως πότε, ως πότε,

ως πότε υπομονή.

Περνούν έτσι τα χρόνια

με βάρος στην ψυχή.

Δε θάρθουν χελιδόνια

την άνοιξη εκεί.

Μα ως πότε! Ως πότε

μα ως πότε, ως πότε

ως πότε υπομονή,

μα ως πότε, ως πότε

ως πότε υπομονή.

Γεώργιος Βελλιανίτης