Νίκος Καββαδίας

Ο Νίκος Καββαδίας, ο αγαπημένος ποιητής των μακρινών ωκεανών, γεννήθηκε το 1910 από έλληνες γονείς στην Ματζουρία. Ο πατέρας του ήταν έμπορος, προμηθευτής του τσαρικού στρατού. Με την έναρξη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου η οικογένεια του επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της, την Κεφαλονιά και αμέσως μετά στον Πειραιά. Ο μικρός Νίκος ήδη από το σχολείο δείχνει το ταλέντο του και τη στιχουργική του δεινότητα εκδίδοντας ένα σχολικό περιοδικό τον “Σχολικό Σάτυρο”.

Τελειώνοντας το γυμνάσιο δουλεύει υπάλληλος σε ένα ναυτικό γραφείο στο Πειραιά. Όμως το υπαλληλίκι δεν του ταιριάζει και μπαρκάρει ναύτης σε φορτηγό, για να ζήσει αυτά που ονειρεύονταν ανάμεσα στα λογιστικά βιβλία του ναυτικού γραφείου, όπως το περιγράφει έξοχα στο ποιήμα του “Ιδανικός και ανάξιος εραστής...”. Για να καλυτερεύσει τις συνθήκες εργασίας στα καράβια που δουλεύει αποφασίζει να γίνει μαρκόνης. Το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ασυρματιστή αλλά τον προλαβαίνει ο πόλεμος και επιστρατεύεται στο αλβανικό μέτωπο. Από εκείνη την εποχή δημοσιεύτηκε το 1987 μετά τον θάνατό του ένα υπέροχο μικρό πεζό, “Στο άλογό μου”. Με το τέλος του πολέμου μπαρκάρει σαν ασυρματιστής και ταξιδεύει συνεχώς για 30 χρόνια, όταν προβλήματα υγείας τον αναγκάζουν να σταματήσει τα ταξίδια. Μόλις μετά από τρεις μήνες στη στεριά, πεθαίνει το 1975, από εγκεφαλικό.

Ο Καββαδίας αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα του από πολύ νωρίς σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά αλλά την επίσημη είσοδο του στα ελληνικά γράμματα την κάνει το 1933 με την ποιητική του συλλογή “Μαραμπού” που μουδιάζει τους λογοτεχνικούς κύκλους. Μόνο ο Φώτος Πολίτης και ο Κώστας Βάρναλης μιλάνε με ενθουσιασμό για το νέο ποιητή. Η βιωματική ποίηση του με την ιδιωματική γλώσσα των ναυτικών, η άψογη δημοτική με τον ομοιοκατάληκτο στίχο και η δυσκολία κατάταξης του σε μια από τις σχολές της ελληνικής ποίησης τον αφήνουν απέξω από όλες τις ανθολογίες να τραβάει τον μοναχικό του δημιουργικό δρόμο μέχρι το θάνατο του.

Εκτός από τις τρεις ποιητικές του συλλογές δημοσίευσε και την “Βάρδια” το 1954, που πάλι προκάλεσε αίσθηση και προβλήματα κατάταξης, μιας που φιλόλογοι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα αν είναι μυθιστόρημα, αυτοβιογραφικό αφήγημα, φανταστική νουβέλα η δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Η δημοτικότητα του Καββαδία και του έργου του εκτοξεύτηκε στα ύψη την δεκαετία του 80 με τις πρώτες μελοποιήσεις των ποιημάτων του απο διάφορους συνθέτες αλλά και με τον "Σταυρό του Νότου" του Θάνου Μικρούτσικου. Ακολούθησαν "Οι γραμμές των Οριζόντων" από τον ίδιο συνθέτη και μέχρι σήμερα είναι από τους πιο αγαπημένους έλληνες ποιητές. Το 1987 και με το άστρο του Καββαδία στο ζενίθ, εκδόθηκαν τρία μικρά πεζά του, που απλά μας επιβεβαίωσαν τη μαστοριά του σε ότι κι αν έγραφε. Δεν γνωρίζω αν ο Καββαδίας κρατούσε αρχείο της αλληλογραφίας του, αλλά είναι κάτι που θα ήθελα να δω δημοσιευμένο καθώς πιστεύω ότι τα γράμματα του θα έχουν την ίδια δύναμη και με τα άλλα γραπτά του.

ΕΡΓΑ ΤΟΥ

ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ

Μαραμπού (1933)
Πούσι (1947)
Τραβέρσο (1975)

ΠΕΖΑ

Βάρδια (1954)

Λι (1987)
Του πολέμου (1987)
Στο άλογό μου (1987)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ