Ζήλεια

Γεώργιος Βελλιανίτης

ΠΟΙΗΜΑΤA

ZHΛΕΙΑ

΄Αρχισες να παραμιλάς.

Με ζήλεια νοιώθω να φιλάς.

Παράπονα, παράπονα.

Λές ότι φέρομαι άπονα.

Συνέχεια με μαλώνεις.

Άδικα με πληγώνεις.

Είμαι μαζί σου

μέσ’ στη ζωή σου

και σ’ αγαπώ.

Να μη φοβάσαι

πως θα σ’ αφήσω.

Νάμαι κοντά σου

στην αγκαλιά σου

εγώ ζητώ.

Μυστήρια, μυστήρια.

Του κόσμου τα μαρτύρια

η αγάπη μας περνάει.

Από τα πρώτα βήματα

πολλά τη βρίσκουν κύματα.

Κι όμως μας κυβερνάει.

Μη λές για μένα

πως δε σ’ αγάπησα.

Γιατί για σένα

τα πάντα άφησα.

Είμαι μαζί σου.

Μέσ’ στη ζωή σου

και σ’ αγαπώ.

Να μη φοβάσαι

πως θα σ’ αφήσω.

Νάμαι κοντά σου

στην αγκαλιά σου

εγώ ζητώ.

Γεώργιος Βελλιανίτης