Το αντιμάμαλο

Γεώργιος Βελλιανίτης

ΠΟΙΗΜΑΤA

ΤΟ ΑΝΤΙΜΑΜΑΛΟ

΄Εγινες Ψυχή μου βράχος.

Πάνω σου έπεσε το πάθος.

Στις φουρτούνες, γιά θυμήσου!.

΄Επαιξαν πολλοί μαζί σου.

Πού το βρήκες τόσο θάρρος

να σηκώσεις τέτοιο βάρος;

Σε κυλήσανε στο χώμα

μα σύ πολεμάς ακόμα.

Που να πας. Σε κάθε βήμα,

σε κτυπάει κι ένα κύμα.

Νοσταλγείς να γαληνέψεις.

Δεν γνωρίζεις αν θ' αντέξεις.

Είσαι όμως πρωτοπόρος.

κατά βάθος νικηφόφος.

Ισορροπίες συ κρατάς.

Το σθένος δεν το παρατάς.

Δεν τους έκανες τη χάρη

να σε κλείσουνε στον ΄Αδη.

Αντανακλάς τα κύματα

με προσεγμένα βήματα.

΄Οταν το κύμα γυρνάει

τελικά αυτούς κτυπάει.

Το κύμα τ΄ αντιμάμαλο

κτυπάει κάθε άμυαλο.

Ετοίμαζε επίθεση.

Πέρνα στην εντεπίθεση,

που από καιρό ετοίμαζαν

αυτοί που σε ατίμαζαν.

΄Οταν πέσει η αυλαία,

εσύ βγάλε τη ρομφαία.

Θα δούν πως έκαναν λάθος.

Τότε κτύπησε με πάθος.

Κανέναν να μην αφήσεις

μέχρι να τους αφανίσεις.

Κανείς πιά να μην τολμήσει

να δημιουργήσει μίση.

Γεώργιος Βελλιανίτης