Ο άστεγος

Γεώργιος Βελλιανίτης

ΠΟΙΗΜΑΤA

Ο ΑΣΤΕΓΟΣ

Σε βλέπει με απάθεια.

Δε θέλει τη συμπάθεια.

΄Αλλον κόσμο ατενίζει.

΄Όμως, σε προβληματίζει.

Απ’ τη ζωή ηττήθηκε.

Απ’ όλα παραιτήθηκε.

Κουβαλάει την κατάρα.

Είναι από άλλη φάρα.

Περιφρονούσε τα πάντα.

΄Ετσι, βρέθηκε στην πάντα.

Επέρασε πολύς χρόνος

για να τον κυριεύσει ο πόνος.

Δεν θέλησε ν’ αποφύγει,

απ’ το χάος να ξεφύγει.

΄Εδιωχνε τις ευκαιρίες.

΄Εχει πολλές αμαρτίες.

΄Ηξερε. Μετά τη στροφή,

βρισκόταν η καταστροφή.

Κείνος όμως το δικό του.

Το μακρύ και το κοντό του.

Ποτέ δεν έκανε καλό.

΄Ητανε άρρωστο μυαλό.

Κυριευμένος απ’ τα πάθη,

Έκανε τα ίδια λάθη.

Στον κόσμο του ζεί ο τρελλός.

Σαν πρόβατο απολωλός.

Σε πειρασμό μη σε βάζει.

Τέτοιος τύπος δεν αλλάζει.

Τον κατάστρεψε το μένος.

Είναι καταδικασμένος!

Γεώργιος Βελλιανίτης