Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας

παραμύθια που υμνούν τον εύφορο έρωτα,  κοιτάζουν  με ελπίδα τη συνύπαρξη των ανήσυχων ψυχών και  προτείνουν μια ζεστή αγκαλιά

Η Λουκια Ρικάκη έγραψε ένα βιβλίο παραμυθιών

Είναι ένα βιβλίο δώρο. Ένα βιβλίο ταξιδιάρικο γεμάτο συγκίνηση .Τα δάκρυα είναι η  μυστική βροχή για να ανθίσει κανείς  ξανά, όπως το όνειρο που ζωγραφίζουμε με χρωματιστά μολύβια, όταν περπατούμε ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα, στην πατρίδα του ορίζοντα. Εκεί γεννήθηκαν τα παραμύθια στον ορίζοντα, είναι παραμύθια που υμνούν τον εύφορο έρωτα και  κοιτάζουν με ελπίδα την συνύπαρξη των ανήσυχων ψυχών. Προτείνουν μια ζεστή αγκαλιά ως την πιο εύφορη χειρονομία στον άλλον. Προτείνουν την ασίγαστη περιπέτεια του νου ως τη μόνη συνθήκη που μπορεί πραγματικά να μας δώσει φτερά.
Yπάρχουν μερικά βιβλία που θα ήθελες να μην τελειώσουν ποτέ…έτσι να σε χαϊδεύουν για πάντα τρυφερά.Υπάρχουν μερικά χάδια που θα ήθελες να μην τελειώσουν ποτέ  έτσι να σε διαβάζουν για πάντα με ιερή περιέργεια  με δάχτυλα γεμάτα λέξεις και παραμύθια να σε αγγίζουν και οι παλάμες να νανουρίζουν με χαϊδολογήματα το τρυφερό δέρμα

Μια περιουσία από τα ταξίδια της ζωής είναι τα παραμύθια
Είναι παιχνίδια με τις λέξεις και τους μύθους

Έτσι και αυτό το βιβλίο, το διαβάζεις με όποια σειρά θέλεις Από το τέλος προς της αρχή όπως οι Άραβες η από τη μέση προς το τέλος η προς την αρχή παραδοσιακά, η το ανοίγεις τυχαία σε μια σελίδα. Ας πούμε, λες να σου πουν τυχαία ένα νούμερο και να έχουν στο μυαλό τους μια ερώτηση, μια απορία, μια επιθυμία. Και εσύ ανοίγεις σε εκείνη τη σελίδα και διαβάζεις

Όλα τα παραμύθια κάτι θα έχουν να σου πουν, κάτι θα έχουν να τους πουν, κάτι έχεις να τους πεις. Με τα παραμύθια δημιουργείς το χρόνο αντί απλά να τον αφήνεις να περνά.
Δημιουργείς το τόπο, αντί απλά να περνάς περαστικός από τόπο σε τόπο.
Με τα παραμύθια, ξεγελάς το χρόνο.

Μπορείς ακόμη να γράψεις την αρχή του παραμυθιού με το δάκτυλο σου, με ζάχαρη η με αλεύρι στο μεγάλο τραπέζι του σπιτιού, να την βρουν το πρωί οι άλλοι όταν θα ξυπνήσουν και να περιμένουν ως το βράδυ, που θα γυρίσεις να τους πεις εσύ, τη συνέχεια…

Στόλισε τα παραμύθια σου με ένα φιόγκο, με άνθη γιασεμιού, η ότι άλλο λουλούδι σου αρέσει το άρωμα του και πρόσφερε τα δώρο, χάρισμα, προίκα, αποσκευή, πυξίδα, δρόμο, αεράκι κι οξυγόνο σε εκείνους που αγαπάς.

Στα χέρια σου, στα απαλά σου χέρια, φρόντισε τα παραμύθια να ακουστούν, να μην χαθούν και να κρατούν πάντα τη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη και με ένα φύσημα του αέρα ,μια ανάσα που θα πάρεις να αρχίζουν να κυλούν εύφορα στο ποτάμι της ζωής.

Είναι αλήθεια της ζωής τα παραμύθια; Της αγάπης τα φεγγάρια και του πάθους τα σκοτάδια, τα τραγούδια που είναι αστέρια;

Λέγεται ότι κάποτε η ανθρώπινη φωνή ξεπερνάει τα όρια - μεταμορφώνεται σε φως, απλώνεται σαν το βρόχινο νερό στο χώμα της ύπαρξης, ανεμίζει με λέξεις και νοήματα στα μακρινά ταξίδια του νου. Ετούτα τα "παραμύθια" της Λουκίας Ρικάκη αποτυπώνουν τη δική της φωνή (αυτήν που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι διαθέτει τόσο θαλερή) για δύο από τις πιο ζωτικές έννοιες, την αγάπη και την ελπίδα. Είναι μια ενήλικη κατάθεση συγγραφής με ψήγματα ανέμελης παιδικότητας. Ή, αλλιώς, αποτελεί μια σειρά από ωφέλιμες ιστορίες για τον ανυποψίαστο αναγνώστη, όπου το μαγικό στοιχείο μπολιάζεται με την πραγματικότητα, την εμπεδωμένη αλήθεια της ζωής και το πετάρισμά της..

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ, συγγραφέας-δημοσιογράφος  

Ιστορίες φτιαγμένες από χαρμολύπη

Από τον Φώτη Θαλασσινό
Λουκία Ρικάκη
Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας
εκδόσεις Απόπειρα, σ. 203, 13 ευρώ
Η Λουκία Ρικάκη παρουσιάζει ένα βιβλίο φτιαγμένο με τα υλικά των παραμυθιών. Λέξεις, αιώνιοι έρωτες, φύση, χρόνος και χώρος που υφίστανται όπως στις ουτοπίες. Χωρίς να αντιμάχονται τη ζωή και την ομορφιά, αλλά μαζί τους σύμμαχοι στο μακρινό ταξίδι των ονείρων. Στη ρήξη των δεσμών και στην απελευθέρωση. Η συγγραφέας σ' αυτό το βιβλίο της είναι ιδιαίτερα δυνατή στις αφηγήσεις που απεργάζεται. Γνωρίζει την αλχημική μέθοδο απόσταξης της ομορφιάς, τόσο από διαμάντια όσο και από άνθρακες. Εξυφαίνει τους μύθους της σαν την αράχνη που έχει τον ιστό της τέλεια φτιαγμένο. Που η συμμετρία του μοιάζει να παρακάμπτει τις φαινομενικές ατέλειες του κόσμου μας. Του χώρου και του χρόνου. Τοποθετεί τις τέσσερεις διαστάσεις σε σύμπαν πιο ευρύ. Κλεψιγαμίες συντελούνται ανάμεσα στους παράλληλους κόσμους των ιστοριών της. Σύμπαντα στροβιλίζονται και ενώνονται ανεπαίσθητα, άδηλα σχεδόν. Οσο χρειάζεται για ν' αποκαλυφθεί στο τέλος η συμπαγής ενότητα του χάους. Για να δοθεί σ' επάλληλες συμπτώσεις βαρύτητα μοιραίου. Η Λουκία Ρικάκη δεν πιστεύει στην τύχη τόσο όσο στις αδιόρατες δυνάμεις που συνέχουν τα πάντα. Τα παραμύθια είναι μεστά σε νοήματα και αφήνουν τη σοφία τους να σ' αγγίξει εξαγνιστικά. Ομορφες ιστορίες φτιαγμένες από χαρμολύπη. Παρηγορούν και αγκαλιάζουν σαν χάδι τρυφερό τον αναγνώστη. Με ήρωες τις ψυχές των μαγικών πλασμάτων τους κινούνται στην χώρα των αρχέτυπων. Στη γειτονιά του ζείδωρου Θεού. Η Λουκία Ρικάκη γράφει για τη μουσική και την ακούς την ίδια κιόλας τη στιγμή. Τα παραμύθια, έμπλεα σε αισθητηριακά σκιρτήματα, πλανεύουν τις αισθήσεις σου. Γεμάτα ήχους, κίνηση και εικόνες. Τα απαραίτητα υλικά που ένας έξυπνος αφηγητής βάζει στις ιστορίες του για να απαγάγει τον πιο απαιτητικό του αναγνώστη στον κόσμο που έχει πλάσει. Η συγγραφέας ελευθερώνει αιχμαλωτίζοντας. Οι αλληγορίες που διηγείται μιλούν για την αγνή, ανυστερόβουλη και θυσιαστική αγάπη. Μιλούν για παραμυθένιους έρωτες που το μέγεθος τους, αξιοζήλευτο, μπορεί να κατανοηθεί μόνον αν τους αναγάγουμε σε φυσικά φαινόμενα. Πάθη σε καταιγίδες. Σοφία σε άνεμο. Σοφία έρωτος τόσο ξεχωριστή, μα ευτυχώς ελπιδοφόρα. Φαντάζουν οι αγάπες στο βιβλίο δυσπρόσιτες γιατί για εκείνη ολοφάνερα ο ξεπεσμός της εποχής μας δεν είναι παρά γεγονός. Στολίζει τους έρωτές της με λόγια εμβληματικά, που απηχούν άλλα μεγάλα τέτοια παραμύθια. Τα παραμύθια της μοιάζουν με ύμνους, προσευχές σαμάνων αρχηγών των ινδιάνικων φυλών. Ξέρουν κι αυτοί πως όλα -το πιο μικρό και το πιο μεγάλο- κρύβουν την ανυπέρβλητη σοφία του Θεού. Η συγγραφέας, βαθιά ευαισθητοποιημένη σε μεγάλο αριθμό ζητημάτων, απονέμει στις ιστορίες της δικαιοσύνη και στρατεύει μαζί της τα πάντα σ' έναν παραμυθένιο πανθεϊσμό. Οι ήρωές της μοιάζουν σαν έτοιμοι από καιρό ν' αφήσουν το εγώ τους ν' αφομοιωθεί στην απεραντοσύνη της δημιουργίας. Το όνειρο είναι ο βασικότερος άξονας των ιστοριών. Μέσα απ' τα παραμύθια συμπεραίνει κανείς ότι ποτέ δεν είναι αργά για να τα κυνηγήσεις. Τα όνειρα περνάνε και αβγατίζουν από ηλικία σε ηλικία όπως οι μαθητείες. Από τον δάσκαλο στον μαθητή και από τον γέροντα σοφό στον άνθρωπο. Τα μάγια λύθηκαν, οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν. Υπομονή συνιστά συγγραφέας. Και με μια φράση της μας οδηγεί στην αισιοδοξία: «Από την άκρη θα 'ρθει το φως».

Έγραψαν για το βιβλίο Παραμύθια της αγάπης και της ελπίδας

"Σ΄αυτή την εποχή της μεγάλης ξηρασίας διαβάστε σας παρακαλώ τις τρυφερές ιστοριούλες της Λουκίας. Είναι φάρμακο, θα ενυδατώσουν την αφυδατωμένη σας ψυχή..."
Λενα Διβάνη  συγγραφέας

‘..Τα παραμύθια είναι μεστά σε νοήματα και αφήνουν τη σοφία τους να σ’ αγγίξει εξαγνιστικά. Όμορφες ιστορίες φτιαγμένες από χαρμολύπη. Παρηγορούν και αγκαλιάζουν σαν χάδι τρυφερό τον αναγνώστη. Με ήρωες τις ψυχές των μαγικών πλασμάτων τους κινούνται στην χώρα των αρχέτυπων. Στη γειτονιά του ζείδωρου Θεού. Η Λουκία Ρικάκη γράφει για την μουσική και την ακούς την ίδια κιόλας τη στιγμή. Τα παραμύθια έμπλεα σε αισθητηριακά σκιρτήματα πλανεύουν τις αισθήσεις σου…’
Φωτης Θαλασσινος συγγραφέας

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ